Wyobraź sobie las, który dobrze znasz. Może być także gaj, lub park, w którym są dobrze znajome Tobie drzewa.

Wyobraź sobie piękną pogodę  i siebie spacerującą w tej soczysto zielonej przestrzeni lasu . .

Usłysz teraz ptaki, które ćwierkają, poczuj zapach roślinności . .

Jak się czujesz?

Zakładam, że dobrze . . domyślam się, że czujesz się odprężona i zrelaksowana . .

A teraz wyobraź sobie noc
I ten sam las, park, gaj . .,ale tym razem w pełni zanurzony w nocnej scenerii . .

Księżyc tworzący dodatkowe cienie, odgłosy nocnych ptaków, latające nietoperze . . jakieś trzaski w oddali . .

Jakie emocje pojawiają w ciele?
Co czujesz?
Strach?
Niepokój?
Boisz się tam wejść, bo obawiasz się, że coś może Ci się stać?

To naturalne.
Tak reaguje umysł, gdy brakuje mu ŚWIATŁA
Gdy się boi.

Większość życia żyjemy w modalność nocnego lęku . .

Umysł wyolbrzymia zagrożenie. Wyostrza nasze zmysły jak anteny, które mają za zadanie skupiać się na ochronie naszego przetrwania

Robi z igły widły, by ocalić sam siebie przed wyimaginowanym zagrożeniem.

Gałęzie przypominają potwory. Każdy szelest zapowiada jakiegoś idącego za nami napastnika. Odgłos sowiego „huhuuu”sprawia, że czujemy dyskomfort i lęk

Ale przecież ten sam las za dnia, wydaje się być naszym ulubionym miejscem mocy

Więc jak to jest, że w nocy jest tak strasznie a w dzień tak bardzo przyjemnie?

Dzień to metaforyczne ŚWIATŁO
To symboliczne WIEM. WIDZĘ

A skoro wiem i widzę to się nie boję.
Bo wiem co jest. Widzę czy to już napastnik czy tylko nocny cień z gałęzi drzewa.

Tak samo jest gdy żyjemy w ignorancji czyli w zapomnieniu. Gdy żyjemy w lęku i poczuciu zagrożenia zewsząd.

Boimy się nieznanego ➡️ Bo nie wiemy co jest po drugiej stronie.

A po drugiej stronie jest:

WIEM skąd pochodzą takie a nie inne reakcje mojego umysłu. WIDZĘ to. 👁

WIEM także, dlaczego umysłu innych (inni) zachowują się tak a nie inaczej. 👁

WIEM, gdzie i co należy zmienić żeby „moje” reakcje (mojego) umysłu były inne. Przenoszę odpowiedzialność na SIEBIE za wybór tego, czemu chcę dawać uwagę. Przekierowując fokus na ŚWIADOMOŚĆ, „staję się” NIĄ, czyli . . ⤵️

WIEM i Pamietam Kim Jestem 👁

Gdy WIEM i WIDZĘ, gdy WIERZĘ i mam pewność, bo CZUJĘ, wtedy nawet najciemniejszy las można przejść w zaufaniu i poczuciu BEZPIECZEŃSTWA.

Bo umysłowi właśnie o bezpieczeństwo chodzi . . o przetrwanie . .

W miarę coraz większej naszej pewności przy nocnym spacerze w ciemnym lesie podświadomości,

👉 zwiększa się zaufanie

A gdy zwiększa się zaufanie, pojawia się światło

Coraz więcej światła.
Coraz więcej ŚWIADOMOŚCI.

W pewnym momencie las nie jest Ci już obcy w ciemności .
Nie jesteś już tylko spacerującym w nim gościem.
Jesteś jak jego mieszkaniec, jak wilk, który zna jego każdy zarówno dzienny jak i nocny zakamarek.

Gdy zaprzyjaźnisz się z lasem, będzie ci on sprzyjał zarówno za dnia jak i nocą. Przestaniesz się bać. W nocy będziesz jak sowa czy nietoperz . .
Za dnia… odpoczniesz na jego polanie… posilasz się leśnymi jagodami… będziesz się czuła w tym lesie jak we własnym domu.

W nocy . . będziesz bezpieczna i spokojna . . będziesz się czuła jak we własnym domu.

Bo umysł będzie w DOMU
W DOMU Twojej ŚWIADOMOŚCI.

U M Y S Ł 𝓹𝓸𝓶𝓪𝓰𝓪 𝓼𝓲ę 𝔃𝓰𝓾𝓫𝓲ć 𝓹𝓸 𝓽𝓸, 𝓫𝔂 𝓼𝓲ę 𝓸𝓭𝓷𝓪𝓵𝓮źć.

Po to, by 𝓸𝓭𝓷𝓪𝓵𝓮źć „CIEBIE”, czyli tak naprawdę by odnaleźć „SIEBIE” w TOBIE.

Pospolicie nazywamy to odnalezieniem „SIEBIE” choć Ty się przecież nigdzie nie zgubiłaś… NIGDY.

To tylko U M Y S Ł nie patrzy często gęsto w TWOIM kierunku.
To dlatego wydaje się, że „odnajdujemy siebie”.
Tyle, że U M Y S Ł, to nie TY.
W takim rozumieniu, to jest osobowość, tożsamość umysłu, z którą ON każe Ci się utożsamiać.

Więc pamiętaj:

👁‍🗨 TY nigdzie się nie gubisz.
👁‍🗨 TY nie odnajdujesz SIEBIE

To umysł przestając wierzyć w swoją historię lęku (iluzję strachu), zaczyna CIĘ WIDZIEĆ 👁.
Dzięki rozpoznaniu, że JESTEŚ BOSKĄ

•Ś W I A D O M O Ś C I Ą •

zaczyna PAMIĘTAĆ KIM JEST ON SAM JEST – umysł – i zaczyna TOBIE (boskiej świadomości) UFAĆ, a ON sam zaczyna pamiętać, że jest DZIECKIEM BOGA.

Tu nie ma żadnego wyjścia na zewnątrz.
Całe przedstawienie dzieje się

🆃 🆄 i 🆃 🅴 🆁 🅰 🆉

w Twoim JESTEM.
Dzieje się w … 𝓽𝓸𝓫𝓲𝓮.
.
.

𝓓𝓩𝓘𝓔̨𝓚𝓤𝓙𝓔̨ 🙏🏼
𝐊𝐎𝐂𝐇𝐀𝐌 𝐂𝐈𝐄 💞

Dagmara